Indrukwekkend Ierland

Vanuit de hotelkamer in Killarney is het weer tijd om even twee dagen Ierland op te schrijven. De kilometers en de mooie momenten nemen toe dus mijn vingers jeuken om dit neer te zetten.

De laatste dag in Cork hebben Yvonne en ik goed besteed. Ik mocht aan het stuur vandaag en ik moet jullie vertellen dat het rijden echt wel soepeltjes gaat. De rotondes op links en het schakelen gaat al bijna zonder na te denken, ik ben bang dat het wennen wordt terug in Nederland na ruim drie weken links rijden.
Maar ik dwaal af zoals gewoonlijk, ik was aan het vertellen over onze laatste dag in Cork.
Kinsale stond als eerste op het programma, even een korte stop hier want op de terugweg was de planning om hier te gaan eten. Dit havenplaatsje staat bekend om haar restauntjes met lekkere visgerechten. Inderdaad, daar later meer over..

Via de Wild Atlantic Way kwamen wij terecht in Skibbereen op een lokale markt waar de locals verse producten kopen. Lekker even rondstruinen en proeven is altijd leuk. Wat minder leuk was, was de ruzie op de parkeerplaats met een vrouw om een de parkeerplek. Wij gaven een man voorrang op de nog enige vrije parkeerplek en hij reed daar voorbij, dus ik pakeerde de auto op deze plek na een extra rondje gereden te hebben. Vrouw met kind op de arm kwam even uitleggen (lees: ratelen in haar lelijke Britse Geordie Shore houding en accent) dat het zo oneerlijk was dat wij haar parkeerplak hadden ingepikt en ze had nog wel een baby bij haar. Naar onze uitleg wilde zij niet luisteren dus ik was er al snel klaar mee. Al had ze een drieling bij zich, zadel ons niet op met jouw probleem. Ach, zo maak je ook eens wat mee.
Na de markt stopte we kort bij de Dromberg Stone circle, 17 rechtop staande stenen met een doorsnede van 9,5 meter.
Schull ( spreek uit skull) was de volgende plaats die wij bezochten. Mount Gabriel was hier het letterlijke hoogtepunt. Even een flinke klim omhoog en er was een prachtig uitzicht. De Gropro heeft mooie shots gemaakt!
Met al wat uurtjes gereden te hebben hadden we nog een mooie bestemming op het progamma. Mizen Head, het meest zuidwestelijke puntje van Ierland. Schitterend om de kliffen en de kolkende oceaan te zien. Op de terugweg een korte fotostop van de zandstranden in Barley Cove en daarna kon de terugweg naar Kinsale beginnen. Om 20.00 uur zaten wij aan ons heerlijke visgerecht. De tijgergarnalen en het visstoofpotje waren heerlijk.
Moe maar voldaan reden we terug naar Cobh, het was een lange dag. De gastvrouw zette ons af bij de pub. Even 1 drankje om een geslaagde dag gepast af te sluiten.

Op naar Killarney. De ruim vier uur durende autorit door bergpassen en smalle weggetjes met onderweg genoeg stops om al het moois van Ierland te bewonderen. Te beginnen met een stukje van de de Ring of Beara in het plaatsje Glengariff. Daarna kon het echte werk beginnen, de Healy pass. Een schitterende bergpas met kronkelweggetjes omhoog. Opperste concentratie en volop genieten doen je hersenen overuren draaien. Maar allemaal zeker de moeite waard. Lunchen in de pub was een fijne break. Zondagmiddag wordt er Gealic Football gekeken en door alle oeh's en aah's van de mannen leek het erop dat het ergens om ging. De pines met guinness werden genuttigd met de barkruk gedraaid naar de tv. Met een glimlach op mijn gezicht en een soort van huiselijk gevoel zat ik mee te genieten. Soms doen simpele momenten iets met je, en dit is er een voorbeeld van.
Na de lunch was het tijd voor de volgende uitdagende rit. Black Valley, een prachtige vallei die met de regenval in de ochtend de watervalletjes erg mooi deden stromen. Haarspeldbochten, auto's passeren op plekken waarvan je dacht dat het onmogelijk is en schapen midden op de weg maken deze rit tot een bijzondere ervaring. Nu al een overload in mijn hersenen, dag 5 is nog geen eens voorbij. Gelukkig kunnen we in Killarney 3 nachten bijkomen. Nadat we Dunloe's Gap gepasseerd hadden kwamen we ook aan het einde van de Black Valley en zo ook aan het einde van deze indrukwekkende dag.