Dag 12 t/m 15: Inishbofin Island en Strandhill.

Het is aftellen hier in Ierland, het laatste weekje is ingegaan. Hieronder de belevenissen op het eiland en van het plaatsje Strandhill.

De dagen op Inishbofin Island.
We moesten richting Cleggan rijden om daar de ferry naar het eiland te nemen. De overtocht duurde maar een half uur dus Yvonne en ik maakte ons niet zo druk over de tocht. Dit werd al snel anders. Eenmaal op de ferry en de baai uit begon de zee ruig te worden. Buiten staan ging niet omdat de golven te hoog waren. Gelukkig hadden wij een plekje bij de deuropening om te zitten zodat we naar buiten konden kijken en wat frisse lucht konden voelen. Dat ging redelijk goed, totdat een man voor de deuropening ging staan en het uitzicht blokkeerde. Yvonne werd langzaam meer misselijk en ik begon het erg heet te krijgen en begon te trillen. De overtocht was geen succes. Ik stond net op tijd buiten en door alle frisse lucht kon ik de misselijkheid weg ademen wat er voor zorgde dat ik gelukkig alles binnen hield. Yvonne werd helaas ziek en moest overgeven.
Twee witte bekkies stapten de boot af en we waren op het eiland. Gelukkig hadden wij twee dagen om bij te komen. Het was lekker weer dus aan een picknicktafel in het zonnetje konden wij wachten totdat onze kamer klaar was. Dat deed ons goed en we gingen ons weer beter voelen.
Het was de finale van het EK damesvoetbal, wat wij graag wilde kijken. Helaas kon dat niet op tv want in de bar was de finale Hurling te zien, wat hier erg belangrijk is. We kregen het niet voor elkaar om ergens de wedstrijd te zien dus oortjes in en we hebben langs de lijn geluiserd. Dit ging niet vanzelf, de Wifi vloog er elke keer uit waardoor het een heel gedoe werd. Gelukkig maakte de stand 4-2 een hoop goed ;-).
Het eiland is prachtig en heerlijk om rond te slenteren, te wandelen en op een terrasje te zitten. Dat hebben wij deze dagen ook gedaan. De wandeling bracht ons naar een mooi strand met felgroen zeewier bedekte stenen. In combindatie met het blauwe zeewater was dit een plaatje om te zien.
Er is ook een zeehonden kolonie op het eiland, deze was alleen ver weg te zien maar wel van dichtbij te ruiken. Pfff wat een lucht..
De wandeling zat erop en we hebben bij de strandbar op het terrasje gezeten. T-shirtje en een korte broek, heerlijk zomerweer hier op het eiland. Ook hebben wij weer in de pub gezeten om deze twee dagen gepast af te sluiten. De overtocht terug was een verademing. Geen zuchtje wind, vlak water en een heerlijk zonnetje. Zo hoort het ook op een boot.

Strandhill.
Zoals de plaats al zegt, heerlijk aan het strand met daarbij weer het welverdiende zonnetje. Ook hier hebben wij weer rond getoerd en mooie wandelingen gemaakt. Strandhill is omringd door gigantische felgroene bergen, fantastisch mooi om hier doorheen te rijden en je piepklein te voelen. De berg heet Benbulben, ook wel de tafelberg van Ierland genoemd. Dit scheelt weer een ticket naar Afrika ;-). Een bezoekje aan de Glencar waterval en het graf van de Ierse dichter WB Yeats maakten de dagen Strandhill compleet.